به دليل اطلاع اندک اغلب ما از مواد معدني موجود در مواد غذايي، ممکن است گاهي بدنمان با کمبود عناصر حياتي مواجه شود که اين موضوع را با علائم و نشانه‌هايي براي رفع مشکل اطلاع مي‌دهد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، پروتئين از جمله مواد مغذي ضروري براي بدن محسوب مي شود که در بافت ها، ماهيچه ها، تاندون ها و ارگان هاي بدن تجمع مي کند. اگر جزء کساني هستيد که مقدار کافي پروتئين در رژيم غذايي خود نداريد، بايد درباره برخي علائم هشداردهنده آن آگاه باشيد.
احساس ضعف دائمي:
کساني که از رژيم غذايي گياه خواري پيروي مي کنند، دچار فقدان انرژي در روز مي شوند و گرسنگي ناشي از آن باعث مي شود سراغ کربوهيدرات هاي فراوري شده بروند. احساس خستگي و خالي شدن بدن از انرژي در اين افراد يکي از علائم اوليه کمبود پروتئين در بدن به‌شمار مي رود.
از دست دادن عضلات:
اگر شما از دريافت کافي پروتئين براي تامين سوخت بافت هاي بدنتان از طريق اسيدهاي آمينه خودداري کنيد، بدن شما چاره اي جزو شکستن عضلات براي دريافت اسيدهاي آمينه ندارد. در اين هنگام ماهيچه هاي بدن شل مي شوند و حالت طبيعي خود را از دست مي دهند.
کاهش وزن:
مطالعات نشان مي دهد کاهش مصرف پروتئين منجر به از دست دادن وزن مي شود. مصرف به اندازه پروتئين از آن جهت اهميت دارد که اطمينان حاصل مي شود شما در حال از دست دادن چربي و افزايش حجم عضلات هستيد. غذاهاي با ميزان پروتئين بالا به افزايش سوخت و ساز بدن، هضم مواد غذايي، و سوزاندن چربي کمک مي کنند ضمن اين که به شما احساس سيري مي دهند و اشتهاي شما را براي غذا خوردن پي در پي کم مي کنند.
از دست دادن موها:
زماني که با کمبود پروتئين مواجه مي شويد، بدن در حالت مقاومت و صرفه جويي قرار مي گيرد و سعي مي کند کمترين مقدار پروتئين را مصرف کند، بنابراين پروتئين زيادي را در ساخت مو و ناخن استفاده نمي کند؛ در نتيجه، موها و ناخن ها حالت شکننده به خود مي گيرند و لطافت و نرمي خود را از دست مي دهند.
مدام بيمار شدن:
وقتي پروتئين کافي در رژيم غذايي وجود نداشته باشد، پروتئين هايي که با باکتري ها و ويروس ها مبارزه مي کنند، از بين رفته و براي سوخت و ساز بدن مورد استفاده قرار مي گيرند. در نتيجه ترميم زخم ها و جراحات بدن دشوارتر شده، مبارزه با عفونت ها با سختي انجام مي شود.
تورم در دست ها:
بدون پروتئين، حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شيوه نادرستي ذخيره مي کند و منجر به ادم مي شود؛ وضعيتي که در آن آب بيش از حد زير پوست جمع مي شود و دست ها ورم مي کنند چون بدن پروتئين را از بافت هاي اين ناحيه مصرف مي کند.
خشک شدن پوست:
کمبود پروتئين مي تواند به خشک، شکسته و فلسي شدن، تغيير رنگ و ايجاد لکه هايي شبيه به آفتاب سوختگي روي پوست منجر شود. آسيب ديدن پوست راه ابتلا به عفونت هاي قارچي را باز مي کند.